मानवतेची परीक्षा फक्त कठीण काळातच होते. भारताच्या कन्येने याचा आदर्श घालून दिला आहे. रशियन हल्ल्याला (Russia-Ukraine War) तोंड देत युक्रेनमधून हजारो लोक पळून जात असताना आणि आश्रयासाठी इतर देशांमध्ये जाण्यास हताश असताना, युक्रेनमधील हरियाणाच्या वैद्यकीय विद्यार्थ्याने परत येण्यास नकार दिला.(Indian girl refuses to return from Ukraine)
युक्रेनमध्ये वैद्यकशास्त्राचे शिक्षण घेत असलेल्या हरियाणाच्या नेहाला (Indian Student denied coming to India) युद्धग्रस्त देश सोडून जाण्याची संधी मिळूनही तिने नकार दिला आहे. नेहाच्या आईच्या एका मैत्रिणीने फेसबुक पोस्ट शेअर केली आहे. त्यात तिने सांगितले की, 17 वर्षीय नेहाला हॉस्टेलमध्ये जागा मिळाली नाही. अशा परिस्थितीत ती तीन गोड मुलं असलेल्या कुटुंबाच्या एका भाड्याच्या खोलीत राहत होती.
रशियन हल्ल्यादरम्यान, मुलांचे वडील स्वतःच्या इच्छेने सैन्यात सामील झाले आहेत. तीन मुलांसह आई एका बंकरमध्ये आहे. नेहाही त्याच्यासोबत आहे. नेहाने भारतात परतण्याऐवजी तिन्ही मुलांसोबत तिथे राहण्याचा निर्णय घेतला आहे. नेहाच्या आईने मोठ्या कष्टाने दूतावासाशी संपर्क साधून मुलीला तेथून बाहेर काढण्याचा प्रयत्न केला.
मात्र नेहाने अशा कठीण काळात त्या तीन मुलांना आणि त्यांच्या आईला एकटे सोडून परत येण्यास त्यांनी नकार दिला. युद्ध संपेपर्यंत तिथेच राहण्याचा नेहाचा निर्धार आहे. नेहाची आई हरियाणातील चरखी दादरी जिल्ह्यात शिक्षिका आहे. नेहाने आईला सांगितले आहे की, ‘मी जिवंत राहू किंवा नाही, पण अशा परिस्थितीत मी या मुलांना आणि त्यांच्या आईला सोडणार नाही.’
नेहाचे वडील भारतीय सैन्यात होते. काही वर्षांपूर्वीच मुलीच्या डोक्यावरून वडिलांची सावली दूर झाली आहे. गेल्या वर्षी नेहाला युक्रेनमधील वैद्यकीय महाविद्यालयात प्रवेश मिळाला. एमबीबीएसची विद्यार्थिनी असलेल्या नेहाने कीव येथील कंस्‍ट्रक्‍शन इंजीनियरच्या घरात भाड्याने खोली घेतली होती. वसतिगृहात खोली न मिळाल्याने तिला असे करावे लागले.
नेहाच्या आईच्या जवळची मैत्रिणी सविता जाखड यांनी फेसबुक पोस्टमध्ये सांगितले आहे की, नेहाने देश सोडण्याच्या सर्व सल्ले आणि सरकारी व्यवस्था असूनही युक्रेनमधून येण्यास नकार दिला. सविताने लिहिले की, ‘माझ्या मैत्रिणीने मोठ्या कष्टाने एम्बेसीशी संपर्क साधला आणि नेहाला तेथून बाहेर काढण्याचा प्रयत्न केला.
नेहाने निर्धार केलं आहे की, त्या तिन्ही मुलांना आणि त्यांच्या आईला अशा कठीण काळात एकटं सोडून तिला परत यायचं नाही. तिच्या आईच्या सर्वतोपरी प्रयत्नांना न जुमानता, ती युद्ध संपेपर्यंत तिथेच राहण्याच्या निर्णयावर ठाम आहे. मला प्रश्न पडतो की एवढ्या कठीण प्रसंगातही त्या मुलीला त्या कुटुंबाच्या पाठीशी उभं राहण्याची हिंमत कौतुकास्पद आहे.
अशा परिस्थितीत तिथे आपला जीवही जाऊ शकतो हे तिला माहीत आहे, पण तिला स्वतःच्या जीवापेक्षा त्या तीन लहान मुलांच्या जीवाची जास्त काळजी आहे… तिला तिच्या आईपेक्षा त्या मुलांसोबत एकटी असलेल्या आईची जास्त काळजी आहे.
