खाओ-पीयो ऐश करो मित्रों! आता तुम्ही विचार कराल आज आम्हाला काय झालं? या पंजाबी गाण्याचे बोल आम्ही तुम्हाला का सांगत आहोत? तर प्रकरण असे आहे की आज आम्ही तुम्हाला अशाच एका ढाब्याबद्दल सांगणार आहोत, ज्याचे स्वादिष्ट पदार्थ पाहून तुम्ही हे गाणे गाण्यापासून स्वतःला रोखू शकणार नाही. आतापर्यंत तुम्हाला अंदाज आलाच असेल की आम्ही तुम्हाला पंजाबी ढाब्याची ओळख करून देणार आहोत.(100 year old dhaba whose Lala Lajpat Rai and Pandit Nehru were also fans)
सुवर्ण मंदिरापासून (श्री हरमंदिर साहिब) सुमारे 800 मीटर अंतरावर, चौक पासियनच्या अरुंद गल्ल्यांमध्ये, शंभर वर्षे जुना ‘केसर दा ढाबा’ (Kesar Da Dhaba) आहे. हा ढाबा शंभर वर्षांपूर्वी जसा दिसत होता तसाच आजही दिसतो हे लक्षात घेण्यासारखे आहे. हा ढाबा एकेकाळी लाला लजपत राय, पंडित जवाहरलाल नेहरू आणि इंदिरा गांधी यांसारख्या सेलिब्रिटींचा आवडता ढाबा मानला जायचा.
येथे असलेले लाकडी बाक, टेबल इत्यादी पाहून तुम्हाला जुन्या काळाची आठवण येईल. लोक याला जितके त्याच्या नावाने ओळखतात तितकेच ते तूप मिसळलेल्या स्वादिष्ट पंजाबी पाककृतीच्या चवीसाठी देखील ओळखले जाते. मात्र, ‘केसर दा ढाबा’चा उगम अमृतसरच्या रस्त्यांवरून झाला नसून पाकिस्तानातील शेखपुरा येथून झाला आहे.
याची सुरुवात 1916 मध्ये लाला केसर मल आणि त्यांची पत्नी पार्वती यांनी केली होती. जिथे तो आपल्या ग्राहकांना महिन्याची रोटी, डाळ मखनी किंवा मसूर द्यायचा. 1947 मध्ये भारत आणि पाकिस्तानच्या फाळणीनंतर या जोडप्याने अमृतसरमध्ये ढाबा उघडण्याचा निर्णय घेतला. हा ढाबा आजही आपल्या हृदयस्पर्शी दाल माखणीसाठी प्रसिद्ध आहे.
दाल माखणी बनवण्यासाठी, काळी मसूर, लाल राजमा, मलई आणि ताजे लोणी यांचे परिपूर्ण मिश्रण एका तांब्याच्या भांड्यात सुमारे 8 ते 12 तास रात्रभर भिजवले जाते. ते बनवण्याच्या पद्धतीबद्दल लोक बरेचदा बोलतात. परंतु, त्याची अचूक पद्धत तोंडी, पिढ्यानपिढ्या दिली गेली आहे. पंजाबी संस्कृती आणि वारसा जपणाऱ्या या ढाब्याला दररोज शेकडो ग्राहक भेट देतात.
पंजाबी भाषेत बोलायचे झाले तर ‘लोकी एत्थे रज्ज के, रल-मिल के, स्वाद नाल रोटी खांदे ने..’, याचा अर्थ, लोक इथले जेवण खूप प्रेमाने, एकत्र, पूर्ण चवीने खातात. या ढाब्याला पंजाबींचे स्वयंपाकघर म्हटले तर वावगे ठरणार नाही. येथे तयार केलेल्या स्वादिष्ट पदार्थांच्या सुगंधाने, ते खाण्यापासून तुम्ही स्वतःला रोखू शकणार नाही.
करारी खीर, तुपात भिजलेल्या गरमागरम तंदुरी रोट्यांची चव, लोणीने भरलेले गरम-मऊ लच्चा पराठे, तांब्याच्या मोठ्या भांड्यात उकळलेल्या महिन्याच्या डाळीचा अप्रतिम सुगंध, लहान मातीच्या भांड्यात दूध आणि तांदूळ. स्वादिष्ट पारंपारिक गोड फिरणीला चांदीचे काम, सलाडचा सुगंध आणि पंजाबी लोकांचे प्राण म्हणणाऱ्या थंड, ताजी आणि मलईदार लस्सीने भरलेले प्रचंड ग्लास पाहून तोंडाला पाणी सुटते. जसं आत्ता तुमच्या तोंडात येतंय तसं. आम्ही बरोबर बोललो का नाही? मग वाट कसली बघताय! तुम्हीही या स्वादिष्ट पदार्थांचा आस्वाद घेऊ शकता.
